Nie wstydź się – jesteś w porządku!
Don’t be ashamed – there is nothing wrong with you!
Nicholas Mensah
Tłumaczenie: Anna Habzik, Emilia Tadla
O autorze: Nazywam się Nicholas Mensah. Mam 19 lat. Borykałem się z jąkaniem przez większość szkoły podstawowej i całą szkołę średnią. Dopiero w szóstej klasie zacząłem terapię logopedyczną (co stopniowo zwiększyło moją płynność). Od kiedy pamiętam, zawsze wstydziłem się swojego jąkania, co prowadziło do tego, że podczas klasowych dyskusji większość pomysłów zachowywałem dla siebie.
Kiedy miałem 12 lat, uczestniczyłem w rozmowie o wierze chrześcijańskiej i naszej relacji z Bogiem. Prowadzący zaczął od pytania „Kim jest dla ciebie Bóg?” i podchodził z mikrofonem do przypadkowych osób, a ponieważ byłem najbliżej, wybrał mnie pierwszego. Kompletnie mnie to zaskoczyło. Podał mi mikrofon, a ja wydusiłem z siebie słowa: „Nasz Stwórca” przewidując, że wypowiadając je, zablokuję się, dlatego mój głos brzmiał raczej dziecinnie i wysoko. Cały tłum powiedział: „Ooo”. To, czego doświadczyłem w tamtym momencie, było niczym innym, jak zwykłym zażenowaniem. Jeśli dobrze pamiętam, zajęło mi ponad tydzień, aby się z tym pogodzić.
Inne zdarzenie miało miejsce około dwa lata później, kiedy byłem w trzeciej klasie. Grupa szóstoklasistów zapytała o moje imię, wiedząc bardzo dobrze, że jąkam się na pierwszej literze. Śmiali się ze mnie za moimi plecami. Ja właściwie nie wiedziałem, że to robią, dopóki jeden z moich kolegów z klasy nie zwrócił mi na to uwagi.
Zdarzało się również, że ludzie zadawali pytania dotyczące mnie (np. jakie przedmioty studiowałem, jak mam na imię), a ponieważ blokowałem się, myśleli, że zapomniałem odpowiedzi. Oczywiście było to dla mnie dość frustrujące.
Wiedziałem, że trzeba coś zmienić. Zmiana, o której chciałem powiedzieć, polegała na zaangażowaniu się w terapię logopedyczną, co pomogło mi poradzić sobie z moją frustracją.
Podczas terapii logopedycznej poznałem wiele technik, które poprawiły moją płynność mowy. Jednak takie techniki rzadko można opanować w ciągu jednego dnia i wymagają one wiele ćwiczeń przez dłuższy czas. Wierzę, że przy wystarczającej pracy, objawy można złagodzić w tak dużym stopniu , że dla osoby, która nie jest specjalistą, stają się one prawie niezauważalne. Na koniec, ważne jest, aby pamiętać, że jąkanie zwykle nie jest powodowane przez strach lub lęk. Zatem, mówienie: „uspokój się” i „oddychaj” nie pomagają w tej sytuacji.
Oryginalny tekst w języku angielskim ukazał się na stronie ISAD 2021 online Conference: https://isad.isastutter.org/
Przedruk tłumaczenia za zgodą Autora i Organizatorów 24th ISAD Online Conference
Tłumaczenie na język polski: Anna Habzik, Emilia Tadla
Konsultacja językowa: Katarzyna Węsierska
Konsultacja merytoryczna, redakcja i korekta językowa: Aleksandra Boroń, Izabela Michta, Monika Pakura.