Sławne osoby z jąkaniem

Sławne osoby z jąkaniem

Jąkanie towarzyszy ludziom na całej kuli ziemskiej, niezależnie od ich miejsca zamieszkania, pochodzenia, kultury czy innych warunków. Osoby z tą cechą wykonują różne zawody. Są lekarzami, naukowcami, dyrektorami, dziennikarzami, aktorami, muzykami, działaczami charytatywnymi. Wbrew stereotypom osoby z jąkaniem mogą wykonywać każdy zawód. Wśród nich są różne osobistości, które możemy spotkać w mediach, na koncertach, podczas specjalnych wydarzeń. Potrafią one otwarcie mówić o swoim jąkaniu. Oto niektóre wypowiedzi słynnych osób, które się jąkają.

JERZY OWSIAK

„Daję sobie radę przez to, że dzieje się dużo, trzeba być odważnym w tym, aby mówić, w tym, aby nie być schowanym, aby nie być wycofanym, żeby wręcz przeciwnie – otwierać się ze swoimi kłopotami do innych ludzi. Tak zawsze było u mnie. Kiedyś się z tego śmiano w szkole i przez moment poczułem straszny z tego powodu ból, ale mój brat, który był starszy ode mnie o trzy lata powiedział: Jurek, nie dam rady wszystkim zwracać uwagę. Musisz się z tym jakoś ożenić. Musisz to pokonać i musi cię to przestać drażnić, że ktoś się z ciebie śmieje. I tutaj miał największą rację. Nikomu nie nakażesz, nie spowodujesz, że cię wszyscy będą kochali i nie będą ci dokuczali. A szkoła niestety i ten wiek szkolny, zwłaszcza szkoła podstawowa, jest tym miejscem, gdzie lubimy sobie dopiec i to mocno. A więc nauczyłem się nie zwracać na to uwagi, nauczyłem się także, aby być otwartym, być śmiałym, rozmawiać, mówić, przemawiać, ruszać się i w ten sposób jakoś sobie z tym daję radę. Chociaż mam dni gorsze lub dni lepsze.”

Źródło: https://www.facebook.com/722065224510448/videos/1101327359917564/

Jerzy Owsiak dodaje również:

„Jąkanie towarzyszy mi od szkoły podstawowej. W jego pokonywaniu niezwykle pomogło mi angażowanie się w różne działania, bycie z innymi i wspólne realizowanie pomysłów. Potrzeba wielkiej determinacji, by ograniczyć swoje niedoskonałości. Jest też inny sposób walki z nimi – po prostu polubić je. ”

Źródło: Recenzja publikacji: Scott, L.  Guitar, C. (2012). Jak mówić w szkole o jąkaniu? Katowice: Wydawnictwo Centrum Logopedyczne

ŁUKASZ GOLEC

„Nigdy nie przejmowałem się zbytnio moim zaburzeniem mowy. Lubię czasami się zająknąć. To wyróżnia mnie spośród braci Golec. Jąkanie może być atutem, czymś charakterystycznym dla danej osoby. ”

Źródło: Recenzja publikacji: Scott, L.  Guitar, C. (2012). Jak mówić w szkole o jąkaniu? Katowice: Wydawnictwo Centrum Logopedyczne

ANNA JÓZEFINA LUBIENIECKA

„Jąkanie nie jest barykadą, nie staje na drodze do spełniania marzeń. Akceptuję siebie taką, jaką jestem. Akceptuję siebie z jąkaniem!”

Źródło: Recenzja publikacji: Scott, L.  Guitar, C. (2012). Jak mówić w szkole o jąkaniu? Katowice: Wydawnictwo Centrum Logopedyczne

ED SHEERAN

„Byłem bardzo dziwnym dzieckiem. Miałem na twarzy znak szczególny: czerwoną plamę, którą potem zaczęto mi laserowo usuwać. Pewnego dnia lekarze zapomnieli o znieczuleniu. Od tamtej pory zacząłem się jąkać. Nosiłem też bardzo duże niebieskie okulary. Nie miałem też błony bębenkowej w jednym uchu, więc jąkanie właściwie było najmniej ważnym z moich problemów. Jednak nadal było ważne. Najtrudniejsze dla mnie było to, że wiedziałem, co chcę powiedzieć, ale nie mogłem tego wyrazić we właściwy sposób (…). Mój tata kupił mi album Eminema – The Marshall Mathers. Miałem wtedy 9 lat i nie wiedziałem, co dokładnie na niej jest. Rok później znałem na pamięć każde słowo tej płyty. Eminem rapuje bardzo szybko i melodyjnie – i to pomogło mi się pozbyć jąkania. Jąkanie nie jest tym, czym powinieneś się martwić. Nawet jeśli masz jakieś swoje cudactwa i dziwactwa, nie powinieneś się tym martwić.”

Innym razem Ed Sheeran powiedział:

„Dzieciaki, z którymi chodziłem do szkoły były najnormalniejsze i najbardziej fajne, kiedy dorastaliśmy. (…) nie chciałem, żeby moje jąkanie było wielkim problemem, nie chciałem robić z tego czegoś wielkiego, ale to było bardzo stresujące, by być sobą w kontakcie z rówieśnikami. A przecież nikt nie może być tobą lepiej niż ty sam. Jeśli będziesz na siłę starał się być najfajniejszy w swojej klasie, to wreszcie staniesz się nudny i będziesz robić coś dla kogoś, kto wcale nie był taki cool. Bądź sobą. Zaakceptuj swoje dziwactwa – to, co odróżnia cię od innych, pomaga ci być interesującym człowiekiem. Bycie dziwnym to wspaniała sprawa.”

Źródło: https://www.eskarock.pl/rozrywka/ed-sheeran-wzruszajaca-mowa-artysty-na-gali-w-usa-zobaczcie-co-powiedzial-o-swoim-dziecinstwie-video-aa-kVGX-AMnp-PqDS.html

EMILY BLUNT

„Rzeczywiście jako dziecko bardzo się zacinałam. W pewnym momencie okazało się, że łatwiej jest mi mówić płynnie, kiedy recytuję. Naśladowałam śmieszne głosy, akcenty, to pomagało. Potem nasz szkolny nauczyciel namówił mnie, żebym wystąpiła w przedstawieniu. Ten pomysł wydawał mi się chybiony, byłam przekonana, że poniosę porażkę. Ale na scenie pierwszy raz w życiu mówiłam płynnie. To rzeczywiście ironiczne, że ta jąkająca się dziewczynka wylądowała w zawodzie, który wymaga nieustannego mówienia…”

Źródło: https://film.interia.pl/wywiady/news-emily-blunt-tajemnica-ktora-przyciaga,nId,1894212#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

BRUCE WILLIS

„W przeszłości mocno się jąkałem. Myślałem, że jestem upośledzony, bo czasami nie mogłem powiedzieć nic. Do dziś zdarza mi się jąkać w obecności niektórych ludzi. Dopiero pierwsze próby w szkolnym teatrze uświadomiły mi, że gdy wypowiadam wcześniej zapamiętane słowa, mówię normalnie. To było jak cud. Aktorstwo odmieniło moje życie.”

Żródło: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/aktorstwo-lekiem-na-jakanie

Innym razem aktor powiedział:

„Strasznie się jąkałem od podstawówki do szkoły średniej, od 10. do 17. roku życia. To miało podłoże psychiczne, wynikało z moich lęków, z braku wiary w siebie i niskiej samooceny. Brało się ze strachu, że nie jestem dość dobry, że coś ze mną jest nie tak. To był lęk przed światem, strach, że nie znajdę w nim swojego miejsca.”

I dalej:

„W przeważającej części moje poczucie humoru wzięło się stąd, że musiałem pokonać jąkanie i zapracować na szacunek dla siebie. Mówiłem: Tak, jąkam się, ale potrafię was rozśmieszyć.

Źródło: https://film.interia.pl/wiadomosci/news-bruce-willis-byl-jakala