Kunal Mahajan

Wprowadzaj zmiany, by osiągnąć równość dla wszystkich

Bring Change to Develop Equality for All

Tłumaczenie: Magdalena Jarczyk, Julia Mokrosz, Aleksandra Pawlik

O autorze: Kunal Mahajan jest osobą, która jąka się przez całe swoje życie. Mieszka w Nowym Jorku, jego kariera zawodowa rozwijała się przede wszystkim w branży usług finansowych. Działał w różnych organizacjach non-profit oraz grupach wsparcia dla osób jąkających się i z niepełnosprawnościami. Pomagał tworzyć większą świadomość, możliwości i szanse na karierę dla tych osób.

Zmiana. Często pomysł ten jest proponowany jako ostatni. Po co zmieniać, skoro istnieje przekonanie, że większość z nas zgadza się na status quo? Ostatnie półtora roku pokazało nam jednak, że trwanie w ustalonym porządku jest niemożliwe, jeśli chcemy współistnieć jako społeczeństwo. Byliśmy świadkami powstania ruchu sprawiedliwości społecznej oraz dodatkowych wyzwań, które pandemia COVID-19 stworzyła dla nas wszystkich. Osoby, które opowiedziały się za zmianami, są tymi, które wykonały ruch. Wiemy więc, że postęp przychodzi wtedy, gdy chcemy coś poruszyć, zmienić, a inni chcą dołączyć do tej misji. Pozostaje jednak ostateczne pytanie, jaką zmianę chcemy tak naprawdę zobaczyć w naszym świecie oraz dlaczego się na nią decydujemy.

Dla nikogo z nas nie jest zaskoczeniem, że jako społeczność jąkających się mamy dodatkowe bariery, które napotykamy w miejscu pracy. Bariery te są widoczne już w czasie rozmowy kwalifikacyjnej. Niektóre korporacje w ramach takiej rozmowy oczekują wstępnego nagrania, w którym odpowiedź na pytanie jest ograniczona do 30 sekund. Jest to prawie niemożliwe dla tych z nas, którzy się jąkają. Nasilone bloki czy powtórzenia sprawiają bowiem, że bardzo trudno jest wypowiedzieć wszystko w tak krótkim czasie. Mimo tego, że zaczęliśmy dostrzegać pewne postępy w inicjatywach dotyczących jąkania w miejscu pracy, wciąż świadomość na ten temat pozostaje ograniczona. Ponieważ jąkanie jest niewidoczną przypadłością, wielu ludzi nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, że jest ono klasyfikowane jako niepełnosprawność zgodnie z ustawą Americans with Disabilities Act. Jąkanie często nie jest włączane do procesu edukacji w zakresie świadomości niepełnosprawności ani do grupy zasobów dla niepełnosprawnych pracowników. Wciąż istnieją błędne przekonania, że osoby jąkające się są po prostu zdenerwowane i potrzebują się uspokoić. Ten brak świadomości prowadzi do zachowań, z którymi wielu z nas miało do czynienia w czasie dorastania: ucinania naszych wypowiedzi z powodu niecierpliwości, mówienia, abyśmy po prostu oddychali i mówili wolniej, a także oceniania nas na podstawie tego, jak się wypowiadamy, a nie tego, co mówimy.

Teraz nadszedł czas, abyśmy opowiedzieli się za zmianą i umożliwili naszej “jąkającej się społeczności” zbliżyć się do tych wszystkich społecznych przyczyn, przez które mamy poczucie nierównego traktowania. Ponieważ wielu z nas jest bardzo związanych z grupami wsparcia w swoich regionach, czujemy naturalną więź ze społecznością osób, które się jąkają. Nie zapominajmy jednak o szerszej społeczności osób z niepełnosprawnościami, której jesteśmy częścią, a z którą możemy współpracować i wspierać nasze programy jako jedność. 70% spośród wszystkich niepełnosprawności pozostaje niewidocznych. Ogromna część naszej społeczności musi mierzyć się zatem w miejscu pracy z podobnymi wyzwaniami jak my. Obawy przed osądem i negatywną reakcją pozostają głównym problemem osób z niepełnosprawnościami. Nasze historie są bardziej niż moglibyśmy przypuszczać podobne do doświadczeń grup osób neuroróżnorodnych, osób z ubytkami słuchu czy wzroku i innych społeczności z niepełnosprawnościami. Intersekcjonalność to temat, który musimy bardziej zgłębić, abyśmy mogli współpracować z szerszym gronem i tym samym wprowadzać więcej zmian. Nasza społeczność osób, które się jąkają ma wielorakie tożsamości wynikające z różnych płci, ras, religii, orientacji seksualnych itp., więc pracujmy razem z innymi ruchami, aby rozwijać sprawiedliwość dla wszystkich.

Co wszyscy możemy zrobić aby dokonać zmian już dzisiaj? Poniżej przedstawiam co możemy zrobić, aby wprowadzić zmiany:

Skontaktuj się z działem kadr, aby zaproponować zmiany w procesie rozmowy kwalifikacyjnej lub poinformuj o chęci założenia grupy zasobów pracowników z niepełnosprawnościami.
Zaangażuj się w działania grup wsparcia dla osób jąkających się. Dziel się pomysłami i doświadczeniami z innymi, aby wzmocnić się nawzajem.
Zaangażuj się w działania innych grup i organizacji non-profit, aby pomóc i wzmocnić ruch na rzecz osób z niepełnosprawnościami.
Podziel się swoimi doświadczeniami z każdym, kto będzie słuchać – jesteśmy najlepszymi na świecie edukatorami w zakresie jąkania z powodu naszych życiowych doświadczeń.
Staw czoła jąkaniu, stawiając sobie wyzwania – kluby Toastmasters, improwizacje, przyjmowanie większej liczby ról mówionych itp. Pokaż nie tylko sobie, jak bardzo możesz się rozwijać. Pokaż to też światu, aby ludzie widzieli, do czego zdolna jest nasza jąkająca się społeczność.

Dzięki tym krokom, każdy z nas może przyczynić się do zmiany naszego społeczeństwa i sprawić, żeby stało się bardziej empatyczne, wyrozumiałe i sprawiedliwe oraz by dało każdemu równe szanse. Na to wszyscy zasługujemy od świata, w którym żyjemy.

Oryginalny tekst w języku angielskim ukazał się na stronie ISAD 2021 online conference: https://isad.isastutter.org/
Przedruk tłumaczenia za zgodą Autora i Organizatorów ISAD 2021 online conference.
Tłumaczenie na język polski: Magdalena Jarczyk, Julia Mokrosz, Aleksandra Pawlik.
Konsultacja językowa: Katarzyna Węsierska
Konsultacja merytoryczna, redakcja i korekta językowa: Aleksandra Boroń, Izabela Michta, Monika Pakura.