Na świecie istnieje wiele podejść w terapii, jednak nie ma jednej uniwersalnej metody, która mogłaby pomóc wszystkim osobom z jąkaniem. Skuteczna terapia jest szyta na miarę konkretnego klienta.
Główne nurty terapeutyczne na świecie:
Mówienie bardziej płynne W tym nurcie pracuje się nad uzyskaniem płynności mowy przy założeniu, że gdy ta płynność się poprawi, ustaną inne objawy towarzyszące jąkaniu, np. z poziomu myśli czy też emocji. W podejściach tych zazwyczaj stosuje się zmieniony sposób mówienia oraz techniki wspomagające płynność mowy.
Więcej na ten temat znajdziesz w artykułach:
W tym nurcie uznaje się, że jąkania nie należy unikać, ukrywać go, ale należy się z nim zapoznać, oswoić je i przejąć nad nim kontrolę. Dzięki różnym technikom dąży się do złagodzenia momentu zająknięcia i uczynienia jąkania lżejszym. Można to zrobić jeszcze zanim moment jąkania nastąpi, w jego trakcie lub tuż po nim. Stopniowo przechodzi się po drabinie trudności od sytuacji łatwiejszych do trudniejszych i przenosi się uzyskane umiejętności do codzienności. Osoba, która się jąka, staje się ekspertem od swojego jąkania, stopniowo odzyskuje nad nim kontrolę i jest zdolna do komunikowania się w swobodny sposób, nawet jeśli jąkanie utrzymuje się nadal w jego mowie (jąkanie akceptowalne).
Wykład mistrzowski – Lucyna Jankowska-Szafarska
Zachęcamy do przeczytania artykułów:
Wśród innych metod terapii wyróżniamy m. in. autoterapię jąkania autorstwa Malcolma Frasera oraz zintegrowane podejścia terapeutyczne łączące oddziaływania pośrednie z bezpośrednimi i/lub upłynnianie mowy z modyfikacją jąkania. W wielu nurtach terapeutycznych wykorzystuje się podejścia oparte na podstawach psychologicznych, np. Terapię Krótkoterminową Skoncentrowaną na Rozwiązaniach (ang. SFBT – Solution Focused Brief Therapy), Terapię Poznawczo-Behawioralną (ang. CBT – Cognitive Behavioral Therapy) czy też Terapię Akceptacji i Zaangażowania (ang. ACT – Acceptance and Commitment Therapy).
Zachęcamy do przeczytania artykułów:
Cele wyznacza osoba jąkająca się w porozumieniu ze specjalistą prowadzącym terapię. Mogą one dotyczyć różnych trudności, muszą jednak uwzględniać przede wszystkim potrzeby osoby z jąkaniem. Cel musi być realny. Jeśli jąkasz się od 20 lat, to jest mało prawdopodobne, aby udało się doprowadzić do całkowitego wyeliminowania objawów jąkania. Przykładem takich realnych celów może być zdecydowana poprawa płynności mowy, nabywanie umiejętności lepszego radzenia sobie z blokami, polepszenie umiejętności komunikacyjnych, nabywanie postaw asertywnych, zwiększenie poczucia sprawstwa, zbudowanie adekwatnej samooceny czy też poprawa jakości życia.
Zachęcamy do przeczytania artykułu: Między badaniami naukowymi a praktyką logopedyczną:w kierunku zintegrowanej terapii mowy i języka.